Het weinige geduld van Marko met niet-presterende coureurs

Helmut Marko is een man die Formule 1-carrières heeft gemaakt en gebroken. De motorsportadviseur van het Oostenrijkse imperium heeft een neus voor autosporttalent, maar combineert dat met een chronisch gebrek aan geduld met niet-presenterende talenten. Het aantal keren dat Marko een coureur gedurende het raceseizoen de deur gewezen heeft, zijn niet meer op één hand te tellen. Dat gegeven zal Pierre Gasly ongetwijfeld weleens slapeloze nachten bezorgen.
Wanneer Red Bull eind 2004 het Formule 1-team van Jaguar overneemt en omvormt tot Red Bull Racing opteert de renstal voor een opvallende constructie. Naast kopman David Coulthard, die over is gekomen van topteam McLaren, wordt de tweede cockpit gedeeld door de jonge aanstormende talenten Christian Klien en Vitantonio Liuzzi. Klien had in 2004 al in de Formule 1 gereden voor Jaguar en Liuzzi was regerend kampioen Formule 3000 (de huidige Formule 2, red.).
Beiden zouden om en om drie Grands Prix gaan rijden, maar al na de zesde race van het seizoen werd Klien naar voren geschoven als tweede coureur voor de rest van 2005. Liuzzi werd langs de zijlijn geparkeerd en moest wachten tot 2006 toen Red Bull Minardi overnam en hij naar voren werd geschoven als coureur voor Scuderia Toro Rosso . Met Klien liep het ook niet goed af toen hij in 2006 wegens tegenvallende prestaties de laatste drie races van het seizoen werd vervangen door Robert Doornbos.
De entree van Sebastian Vettel
Liuzzi werd in 2006 bij Toro Rosso gekoppeld aan het Amerikaanse talent Scott Speed. Speed werd in 2007 het volgende slachtoffer van het ongeduld van Marko. De Amerikaan was in de kwalificaties vaak langzamer dan Liuzzi en viel in de races vaak uit na rijdersfouten. Na de Grand Prix van Europa op de Nürburgring kreeg Speed ruzie met zijn teambaas Gerhard Berger en kon hij vertrekken. De Duitser Sebastian Vettel werd overgenomen van BMW en zette later dat jaar met een vierde plaats in de Grand Prix van China de beste prestatie van het jaar in een Toro Rosso neer. Een jaar later won Vettel voor datzelfde team de Grand Prix van Italië en boekte daarmee de eerste zege voor het Red Bull-concern.
Ook gerenommeerde namen zijn niet veilig
Toen Vettel het jaar erop naar Red Bull vertrok, kreeg zijn teamgenoot in 2008, de meervoudig IndyCar-kampioen Sebastian Bourdais, in 2009 de jonge Zwitser Sebastian Buemi naast zich. Bourdais moest, in zijn tweede jaar in de Formule 1, het team leiden, maar werd te licht bevonden. De spartelende Bourdais werd om zijn oren gereden door Buemi en kon na tien races zijn biezen pakken. Als vervanger werd de 19-jarige Spanjaard Jaime Alguersuari naar Toro Rosso gepromoveerd.
Met de bevestiging van Alguersuari trad er rust op in de line-up van beide Red Bull-renstallen. Vettel reed bij het fabrieksteam naast de oudere Australiër Mark Webber en bij het juniorteam kregen Alguersuari en Buemi enkele jaren de tijd om te rijpen. Beiden maakten echter nooit dusdanige stappen dat ze in aanmerking kwamen voor een promotie naar Red Bull Racing. Voor aanvang van het seizoen 2012 werden beide coureurs dan ook vervangen door nieuw jong talent. Jean-Eric Vergne en Daniel Ricciardo werden door Marko Formule 1-waardig gevonden, waarbij Ricciardo al een half jaar ervaring op had mogen doen bij het Hispania Racing Team dat in 2011 elke Grand Prix de achterkant van de grid opvulde.
De komeetachtige opkomst van Max Verstappen
Ricciardo was ook de coureur die in 2014 de voorkeur kreeg om Webber op te volgen bij Red Bull Racing toen laatstgenoemde met Formule 1-pensioen ging. Ricciardo werd opgevolgd door de jonge Rus Daniil Kvyat , die op zijn beurt naar Red Bull promoveerde, toen Vettel een jaar later de wijk naar Ferrari nam. Kvyat presteerde in 2015 niet slecht, maar maakte veel fouten in het begin van 2016 en kon na de Grand Prix van Rusland vertrekken ten faveure van Max Verstappen , die prompt de Grand Prix van Spanje won.
Kvyat mocht nog wel Verstappens stoel bij Toro Rosso opvullen, maar een jaar later werd Kvyat zelfs weggestuurd bij Toro Rosso en vervangen door Pierre Gasly. Ook Kvyat's toenmalige teamgenoot Carlos Sainz maakte het seizoen bij Toro Rosso niet af en ging naar Renault. Sainz werd opgevolgd door de Nieuw-Zeelander Brendon Hartley, die vorig seizoen diverse malen op de nominatie heeft gestaan om voortijdig ontslagen te worden, maar de WEC-kampioen en Le Mans-winnaar hoefde uiteindelijk pas na het seizoen 2018 te wijken voor Alexander Albon. Daarmee voorkwam Hartley dat hij het volgende slachtoffer werd van Marko's ongeduld. Iets dat van Pierre Gasly nog maar afgewacht moet worden. (Foto: Getty Images / Red Bull Content Pool)